Windykacja należności / Przerwanie biegu przedawnienia
Niewyegzekwowane roszczenie nie zawsze musi ulec przedawnieniu. Aby do niego nie dopuścić należy podjąć działania, których skutkiem będzie przerwanie biegu przedawnienia.
Przerwanie biegu przedawnienia powoduje po pierwsze to, że termin przedawnienia przestaje upływać z chwilą zaistnienia okoliczności powodującej przerwę i nie biegnie przez cały czas jej trwania, po drugie zaś to, że po ustaniu tej okoliczności termin przedawnienia biegnie od początku, w całej swej długości, tak jakby wcześniej nie upłynęła żadna jego część. Czas terminu przedawnienia, który upłynął do czasu zaistnienia przerwy, uważa się za niebyły. Wierzyciel zatem po przerwaniu biegu terminu przedawnienia znajduje się w takim położeniu prawnym, jakie istniało, gdy jego roszczenie stało się wymagalne.
Bieg przedawnienia przerywa się:
1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;
Do czynności takich należą np:
-
wniesienie pozwu;
-
złożenie wniosku o zawezwanie do próby ugodowej przed sądem;
-
złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu;
-
złożenie wniosku do komornika o wszczęcie egzekucji.
2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje,
3) przez wszczęcie mediacji.
Uwaga! Aby doprowadzić do przerwania biegu przedawnienia czynność podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia musi być skierowana przeciwko tej osobie, przeciw której roszczenie przysługuje. W przypadku wielu dłużników czynność podjęta wobec jednego z nich, przerywa bieg terminu przedawnienia tylko w stosunku do tego dłużnika.